معروف ترین غذاهای محلی ایران کجارو

این نان شباهت زیادی به نان لواش دارد و دارای ضخامت 2 میلی متری و قطر 35 تا 40 سانتی متری و وزن 150 گرمی می باشد. در فصل بهار که ایلات به ییلاق و سردسیر می رسند بیشتر خوراک آنها از قارچ هایی است که در کوهستان می روید آنها قارچ را کباب یا با روغن سرخ کرده با نان می خورند و گاهی قارچ خشک را به گرمسیربرده و از آن استفاده می کنند. آب را جوش آورده نوعی سبزی کوهی بنام بوسور BOSORیا لیز Lisکه لعاب دارد و برای سرماخوردگی مفید است شسته به آب جوش می زنند و آرد را اضافه می کنند. برنج را خیسانده و گوشت را می پزند بعد برنج و گوشت و زیره و نمک را داخل کرده در آن آب می‌ریزند و روی آتش می گذارند تا جوش آید بعد از پختن در حالیکه کمی آب داشته باشد آنرا می کوبند و تقریباً مثل حلیم برنجی می شود.

این غذا خوراک روزانه خانواده ایل این منطقه است که با استفاده از گیاهانی همچون آویشن و سیر و تره پخته می‌شود و طعم دلپذیری دارد. جالب است بدانید که در طبخ این غذا از آب استفاده نمی شود بلکه با آب خود گوشت و مقداری روغن پخته و سرخ می گردد. اگر شما شرایط استفاده از منقل را ندارید، می‌توانید کباب بختیاری را به صورت تابه ای نیز درست کنید. برای این کار باید از سیخ چوبی به جای سیخ فلزی استفاده کنید. سپس یک قابلمه جا دار را تهیه کنید و مقداری روغن مایع را در آن بریزید و بر روی اجاق گاز قرار دهید و بعد از داغ شدن آن سیخ را در آن قرار دهید تا سرخ شود. البته کباب بختیاری را نیز می توان در فر کباب کرد، فقط باید فر را در حرارت بالا قرار دهید تا کباب ها کاملاً پخته شوند.

  • تالاب بین المللی و زیبای چغاخور با مساحتی حدود ۳۲۰۰ هکتار یکی از زیباترین و بزرگترین تالاب های استان است.
  • تکه‌های گوشت را با ادویه‌ها و یک عدد پیاز خرد شده در یک کاسه بریزید و با دستانتان گوشت را به این مواد آغشته کنید.
  • پس از سیخ کردن کباب‌ها، یک تابه جادار روی حرارت قرار دهید و مقداری روغن داخل آن بریزید.
  • مرغ ترش، اناربیج، باقلاقاتوق، میرزاقاسمی و زیتون پرورده، پنج غذای محلی استان گیلان هستند که نحوه طبخ سنتی آن‌ها به ثبت ملی رسیده است.
  • دلیل نام‌گذاری این کوفته به نام هلو کباب مشخص نیست؛ اما به نظر می‌رسد به‌دلیل طعم عالی، لطافت و شاید شکل ظاهری، این کوفته به این نام شهرت یافته است.
  • پس از چند دقیقه تفت دادن، سه تا چهار پیمانه آب جوش را در قابلمه بریزید، درب قابلمه را ببندید، شعله گاز را کم کنید و اجازه دهید تا گوشت و لپه برای یک ساعت بپزند.

قیمه نثار را به‌جرئت می‌توان به‌عنوان یکی از زیباترین غذاهای محلی ایران معرفی کرد. این غذای خوش‌رنگ و لعاب با انواع خلال‌های بادام، پسته و پرتقال در کنار زرشک و برنج زعفرانی، ترکیبی بی‌نهایت زیبا از رنگ‌های سبز، سفید، زرد، نارنجی و قرمز را در برابر چشمان شما به نمایش می‌گذارد. برای تهیه این غذای مجلسی و خوشمزه کافی است به مجموعه غذاهای محلی کجارو سر بزنید. کارائی، کارایی، کرایی یا کراهی، یک نوع کاری سنتی پاکستانی، هندی و بلوچی با سس غلیظ بر پایه گوجه‌فرنگی است که در یک تابه گود و ضخیم به همین نام درست می‌شود. جالب است بدانید که کرائی، دو نسخه گیاهی هم دارد که با نام کارائی پنیر و کارائی سبزیجات شناخته می‌شوند. در ابتدا خرماها را از وسط و بدون متلاشی کردن، برش بزنید و هسته آن‌ها را دربیاورید.

كال جوش يا كله جوش

یوان آش، یکی از آش‌های سنتی و مقوی استان البرز است که با برنج، عدس، سبزی آش، شلغم، گوشت چرخ‌کرده، نمک، فلفل و زردچوبه درست می‌شود. بریان، غذایی چرب، مقوی، پرخاصیت و خوش‌طعم است که با استفاده از گوشت گوسفند چرخ‌کرده، نعنا، پیاز، زعفران و دارچین درست می‌شود و معمولا همراه با جگر سفید پخته چرخ‌شده و نان سنگک به سر میز آورده می‌شود. طبخ این غذا کمی مشکل است اما طعم خارق‌العاده آن، قطعا ارزش زحمتی که می‌کشید را خواهد داشت. برای سرو سوتی پلو با گوشت، کافی است گوشت چرخ‌کرده را با نمک، فلفل، زردچوبه و پیاز رنده شده ورز دهید و به‌شکل کوفته قلقلی دربیاورید.

در ادامه یک عدد پیاز درسته، لپه از قبل خیس شده و روغن را در قابلمه بریزید و صبر کنید تا گوشت و لپه روی حرارت ملایم گاز به‌آرامی بپزند. در نهایت، پس از پخت گوشت و لپه، زعفران سابیده را با یک قاشق غذاخوری آب جوش مخلوط کنید و به‌همراه نمک در قابلمه بریزید. لپه‌ها را از دو تا سه ساعت قبل خیس کنید و چند بار آب آن را تعویض کنید تا نفخ لپه گرفته شود.

پل زمانخان از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری استان چهارمحال و بختیاری است. این پل تاریخی یکی از مهم‌ترین پل‌های تاریخی کشور است که در ۲۷ کیلومتری شهرکرد واقع شده است. تفکر اولیه ساخت پل در این مکان به دوره ساسانیان بر می گردد. این پل به دستور زمان خان، رئیس یکی از ایلات قشقایی که زمانی دامنه کوچه آنها تا آن منطقه می رسید بر روی رودخانه زاینده‌رود احداث گردید . مشهورترین جاذبه شهر سامان، پل زمان‌خان است که از دوره صفویان بر جای مانده است. باغ‌ها و روستاهای اطراف سامان نیز مناظر زیبایی را خلق کرده‌اند که در این میان روستاهای یاسه‌چای و مارکده از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند.

استان چهارمحال و بختیاری

همچنین اشتراک گذاری تجارب مسافران در بخشهای مختلف از ویژگیهای بارز و خاص سایت محسوب میشود و با استقبال بسیار زیاد کاربران نیز مواجه شده است. یکی از رستوران های معروف تبریز، رستوران آتش می باشد که با لیستی از غذاهای متنوع و… رستوران آشپزخانه سبز تبریز یکی از بهترین رستوران های این شهر است و از محبوبیت… دمنوش دارچین با عناب و گل‌گاو‌زبان، دمنوش سنبل الطیب، دمنوش دارچین به همراه بهارنارنج، دمنوش بادرنجبویه و دارچین، دمنوش آویشن و دارچین، دمنوش زنجبیل و دارچین، دمنوش مرزنجوش. در گذشته زنان معمولا خانه دار بودند و مردان یک شیفت کاری داشتند و بقیه اوقات خود را در خانه می گذراندند، تعامن بنا همسایگان نیز بیشتر بود. افراد فرصت کافی برای استراحت، غذا خوردن و تفریح داشتند اما در حال حاضر شرایط تفاوت پیدا کرده است.

همچنین با ترویج ورزش رفتینگ (قایق‌سواری در آب‌های خروشان) در ایران، رود ارمند در استان چهارمحال و بختیاری به عنوان بستری مناسب برای این ورزش مهیج، از جایگاه ویژه‌ای در میان علاقمندان برخوردار شده است. اغراق نیست اگر بگوییم دیدنی‌های طبیعی چهارمحال و بختیاری از شمار خارج است. چشمه‌های مختلفی همچون چشمه دیمه، چشمه زنه هفشجان، چشمه شلمزار معروف به دریاچه، چشمه کوهرنگ و چشمه سرداب‌ نیز، تنها تعدادی از چشمه‌های معروف این استان هستند. با توجه به مرتفع بودن این استان و اینکه كوه‌های بلند زاگرس به صورت نواری در تمام استان از شمال غرب تا جنوب شرق امتداد دارند و ۷۶ درصد مساحت استان را می‌پوشانند، آب و هوای این استان کوهستانی است.

مقداری روغن در یک قابلمه بریزید و آن را روی حرارت متوسط گاز قرار دهید تا داغ شود. سپس پیازهای ریز خرد شده را در روغن بریزید و آن‌ها را تفت دهید تا کاملا سبک و طلایی شوند. در ادامه رب گوجه‌فرنگی و زردچوبه را به پیازهای سرخ شده بیفزایید و آن‌ها را تفت دهید تا بوی خامی زردچوبه و رب گرفته شود و رنگ رب نیز باز شود. فلفل سیاه و فلفل قرمز را به مواد سرخ شده داخل قابلمه اضافه کنید و مواد را خوب هم بزنید و تفت دهید.