از معروف‌ترین غذاهای اصفهان می‌توان به خورش ماست و بریان اشاره کرد که گل سرسبد غذاهای سنتی این منطقه هستند. به‌طور کلی، رژیم غذایی مردم اصفهان با گوشت عجین شده است که برای علاقه‌مندان به گوشت، به‌خصوص گوشت قرمز، یک مزیت بزرگ به حساب می‌آید. شما می‌توانید با مراجعه به مجموعه غذاهای محلی کجارو با لیست کامل غذاهای اصفهان و طرز تهیه آن‌ها آشنا شوید. لوبیا چیتی را از شب قبل خیس کنید و چند بار آب آن را عوض کنید تا نفخ لوبیا گرفته شود و زودتر بپزد. در ادامه گوشت، زردچوبه و فلفل را به پیازهای سرخ شده بیفزایید و آن‌ها را با هم تفت دهید تا رنگ گوشت‌ها تغییر کند. کشور ایران دارای ۳۱ استان است که هر یک، ده‌ها غذای محلی و اصیل مخصوص به خودشان را دارند.
- با توجه به مرتفع بودن این استان و اینکه كوه‌های بلند زاگرس به صورت نواری در تمام استان از شمال غرب تا جنوب شرق امتداد دارند و ۷۶ درصد مساحت استان را می‌پوشانند، آب و هوای این استان کوهستانی است.
- برخی شرکت‌های اتوبوسرانی سرویس‌های منظمی بین شهرهای بزرگ و پایانه‌های مسافربری شهرکرد برقرار کردهاند.
- پلو بریانی، یک نسخه کاملا گیاهی هم دارد که بدون گوشت و با سبزیجات مختلف مانند سیب‌زمینی، هویج، قارچ و غیره درست می‌شود و گیاهخواران عزیز می‌توانند از طعم آن لذت ببرند.
- عشایر استان کرمان در ادامه گوشت را می‌پختند؛ گوشت و استخوان و چربی را همراه با کمی نمک و آب در قابلمه‌ای می‌ریختند و روی آتش روشن می‌گذاشتند تا چربی آب شود.
طبق آماری که مسئولان گردشگری و غذایی استان فارس اعلام کردهاند، بیش از ۲۵۰ نوع غذای محلی و بومی در این استان شناسایی شده است که ریشه در فرهنگ، اقلیم و نوع زندگی مردم این سرزمین دارد. مانی پلو با نام‌های دیگری همچون نثار پلو، کشمش پلو، نگین پلو، خلال پلو، قیمه پلو و غیره در اراک، بندرعباس، دزفول و… این غذا بیشتر مناسب کسانی است که طرفدار غذاهای شیرین هستند؛ زیرا کشمش پای اصلی آن است. برخی افراد از مقداری نعنا خشک و زیره سیاه برای خوشمزه‌تر کردن مواد فلافل استفاده می‌کنند. افزودن رب گوجه‌فرنگی به فلافل اهوازی، آن را خوش‌رنگ‌تر می‌کند؛ البته شما می‌توانید آن را حذف کنید یا از یک عدد گوجه‌فرنگی تازه رنده شده در تهیه فلافل استفاده کنید. نخود ها را برای ۱۲ ساعت یا از شب قبل در آب خیس کنید و هر چند ساعت یک بار آب آن را عوض کنید تا نفخ آن‌ها گرفته شود.
آب دیز
کلم پلو، غذایی محبوب در میان ایرانیان است که به روش‌های مختلفی در سراسر ایران طبخ می‌شود؛ اما اصالت آن به شهر شیراز برمی‌شود. کلم پلوی شیرازی، معمولا از کلم، برنج، سبزی‌های و ادویه‌های مختلف تشکیل می‌شود. کلم استفاده‌شده در کلم پلوی شیرازی، کلم قمری است که برخی آن را با نام کلم سنگ یا قنبید می‌شناسند. غذاهای محلی زنجان به‌حدی متنوع و لذیذ هستند که خود یکی از دلایل سفر گردشگران به این منطقه از کشور محسوب می‌شوند.
خورش هویج
اگر گذرتان به شهرکرد افتاد حتما طعم بی نظیر این غذای خوشمزه را امتحان کنید. پرورد دوغ از جمله غذاهای سنتی دیگری است که در چهارمحال و بختیاری رایج است و در بین مردم این منطقه طرفداران زیادی به خود اختصاص داده است. در تهیه این غذای خوشمزه موادی همچون سبزی، دوغ، پیازداغ، برنج و آرد بکار برده می شود. آو تفتاله نیز یکی دیگر از غذاهای بومی چهارمحال و بختیاری به شمار می رود که بسیار خوشمزه است و طعم اصلی آن به دلیل وجود قیسی و ترشی ناردون به ترشی می زند. آش دوغ چهارمحال و بختیاری را همچون شهرستان های دیگر به راحتی می توان در سطح مرکز استان پیدا کرد و طبخ آن تفاوت چندانی با شهرهای دیگر ندارد.
شوربای قیمه ریزه
کوفته از ترکیب گوشت چرخ کرده، ادویه، سبزی، پیاز، گردو، کشمش درست می شود.البته کوفته های عید مخصوص هستند و فقط با این مواد پخته نمی شوند. اهالی چهار محال برای پخت کوفته از سبزیجات محلی و میوه استفاده می کنند و اغلب دو روز قبل از عید اقدام به پخت کوفته می کنند. این غذا نیز همچون سایر آش های ایرانی طبخ می شود به طوری که از شنگ و موچه، سیر صحرایی و پاغلاغ به جای سبزیجات رایج آش ها داخل آن به کار برده می شود.
پیشینه این شهر باستانی را به دوره نوسنگی نسبت می‌دهند و کتیبه گر نوشته و آجرنوشته عیلامی از قدیمی‌ترین آثار هفشجان به شمار می‌آیند. همچنین گردشگاه چشمه‌زنه و کوه جهان‌بین نیز از دیدنی‌های مورد علاقه طبیعت‌دوستان هستند. این استان هم از منظر طبیعی و هم از منظر تاریخی و فرهنگی دارای جذابیت‌های گوناگونی است. جاهای دیدنی استان چهارمحال و بختیاری از آثار تاریخی مربوط به هزاره هفتم پیش از میلاد تا مناطق حفاظت‌شده طبیعی تنوع دارند و همگی از عوامل جذب گردشگر به این استان خوش آب و هوا هستند.
«ته تالی» یا «تتالی»، یکی از غذاهای محلی استان مرکزی و شهر اراک است که با گوشت چرخ‌کرده، پیاز، گوجه‌فرنگی، سیب‌زمینی، رب گوجه‌فرنگی، فلفل دلمه‌ای، غوره، نمک، فلفل سیاه و زردچوبه درست می‌شود. در توضیح نام‌گذاری این غذا باید به شما بگوییم که «تال» در گویش اراکی به‌معنای «ماهیتابه» است و از آنجا که برای طبخ این غذا، گوشت را ته ماهیتابه می‌گذارند، به آن «ته تالی» می‌گویند. «تال» در واقع، یک نوع ظرف مسی کوتاه، پهن و شبیه به تابه با دیواره بلند و ته گرد بوده است و جالب است بدانید که ته تالی را در گذشته در این ظرف روی آتش درست می‌کردند.